Bookcrossing - Boekenclub Guerilla Style

Soms heb je behoefte aan wat actie in je leven. Actie die verder gaat dan werken, stofzuigen en koken. Af en toe moet je de secret agent in je loslaten en iets geks en engs doen om je grenzen te verleggen. En laat ik nu net een geweldig idee gehad te hebben om het nuttige met het aangenaam spannende te combineren.

Een tijdje terug las ik een artikel in Flow Magazine over mensen die hun boeken een tweede leven gunden, door ze in het openbaar achter te laten voor anderen. Mijn interesse was meteen gewekt, maar het leek me ook wel eng. Mijn lieve, zo gekoesterde boeken zomaar achterlaten in het wild om gevonden te worden door een vreemdeling. Stel je voor dat ze zomaar weggekieperd zouden worden, ieeeeh, de horror! Niks voor mij leek me, tot ik begin deze week besloot om mijn boekenkast eens door te gaan spitten. Hoe graag ik mijn boeken ook als een soort triomfen in de kast zie staan, ze nemen straks ook allemaal verhuisdozen in. Iedere lezer kan daarnaast beamen dat niet ieder boek als lievelingsboek beschouwd kan worden. Sommige boeken lees ik keer op keer, of hebben een herinneringswaarde, maar andere staan voornamelijk mooi te zijn en te verstoffen. Zonde! Boeken moeten gelezen worden! Want laten we het eens anders bekijken, stel je voor dat je een vreemdeling met een slechte dag een glimlach kan bezorgen wanneer hij zomaar een boek vindt om mee te nemen naar huis? Of wanneer jouw boek precies hetgeen was dat iemand al heel lang zocht? Wat is er nu leuker dan zomaar een schat te vinden op een druilerige vrijdagochtend? Het is tijd voor mijn boeken om uit te vliegen. 

Donderdagavond koos ik het boek met de toepasselijke titel "Ik ben niet bang" van Niccolo Ammaniti uit om een nieuw leven te gaan leiden. Ik beplakte het met informatie over bookcrossing en een uniek volgnummer (zo kan ik het boek blijven volgen) en stak het in mijn werktas. Onderweg in de trein naar Rotterdam begon ik kriebels in mijn buik te krijgen. Waar zou ik het boek neer gaan leggen? Zouden er mensen zijn die achter me aan zouden komen met mijn "vergeten" boek? Ik besloot dat het een snelle actie moest worden op het perron, een plek waar mensen moesten wachten en de tijd hadden om het boek eens grondig te "besnuffelen", maar ze mochten niet doorhebben dat ik het er achter had gelaten.

In de trein, het boek is nog altijd niet bang,

Eenmaal aangekomen in Rotterdam, stapte ik met boek in mijn hand uit de trein en zocht ik snel een mooi plekje om mijn boek te vondeling te leggen. Ik ontdekte vrij snel een perfect bankje in de buurt van de roltrappen. Ongetwijfeld een plek met veel passage, maar op dat moment (7.30 u) was het er nog rustig. Ik zette mijn tas neer, pakte mijn handschoenen eruit. Legde het boek op het bankje, maakte snel een foto en liep toen de conductrice naar de andere kant keek, snel weg richting roltrap. Wauw, wat een lekker gevoel! Ik voelde me alsof ik zowel mol als winnaar was van "Wie is de mol?", als de vrouwelijk James Bond en als Harry Potter. En dat allemaal tegelijk. Dit ga ik zeker vaker doen. Het is zo leuk om een geheime weldoener te zijn en te fantaseren over wat er allemaal met het boek zou kunnen gebeuren! Ik stelde me voor dat er iemand met een glimlach mijn boek in zijn tas stopte en vervolgens op werk zou vertellen wat hem nu weer was overkomen. Ik heb nog geen "vangst-melding" van het boek ontvangen, maar dat geeft niet. Ik hoop dat het boek net zoveel grenzen gaat verleggen als ik heb gedaan. Het voelde voor een moment echt even alsof ik de wereld aankon nu ik een kleine angst had overwonnen, geweldig! Dit ga ik zeker vaker doen, ik heb nog een heel aantal boeken die ervoor in aanmerking komen om een nieuw verhaal te beginnen. Dus keep your eyes open, wie weet vind je ooit wel een boek dat door mij is vrijgelaten!

Op een -beetje vies- bankje op perron 12 op Rotterdam CS, klaar voor de grote reis. Dag boek!

Heb jij wel eens een boek vrijgelaten in het wild? Of heb jij wel eens een boek "gevangen"?