Reizen: Israël

Ik moest er niet even uit, nee ik moest er dringend even uit. Afgelopen jaar was druk-druk-druk en ik begon te merken dat het tijd werd om eens even wat afstand te nemen, letterlijk. F. en ik besloten twee weken vrij te nemen en boekten redelijk ad hoc twee vliegtickets naar Israël voor 150 euro per retourtje.

Israël staat in Nederland bij velen niet bekend als gedroomde reisbestemming. Het journaal is natuurlijk ook niet altijd het beste reclamepraatje voor dit land. Toch was juist dat journaal de reden dat ik Israël wel eens met eigen ogen gezien wilde hebben. Al eeuwen strijden volkeren om dit kleine stukje land (Israël is qua oppervlakte zelfs kleiner dan Nederland), dat voor sommigen zelfs bekend staat als het door God beloofde land. Van Filistijnen, Joden, Romeinen, Kruisvaarders, Ottomanen tot Britten, wat is er zo bijzonder aan dit land, dat iedereen het wil hebben? Hoe voelt het om in een land te wonen waar de hele wereld een mening over heeft? Waar spelen de verhalen uit de Bijbel zich nu eigenlijk af? En last but not least, Israël staat ook nog eens bekend als een heel vegan friendly land en heeft een bijzonder afwisselende (door de bevolking uit alle delen van de wereld) keuken.

We begonnen onze rondreis in Tel Aviv. Deze stad staat met name bekend om haar ontspannen, tolerante en creatieve sfeer, de moderne architectuur (Bauhaus en hoogbouw) en vele stranden. Ik voelde me er helemaal thuis, zouden de humus (spreek uit goemoes, met schraap g) bij het ontbijt en de heerlijke vegan eettentjes daar mee te maken hebben?

We reisden middels het openbaar vervoer met onze grote rugzakken en boekten de hostels (of couchsurfers) ter plekke (1 of 2 dagen van tevoren). Ik vind het heerlijk om op die manier te reizen. Zo hoor je van andere reizigers wat toffe bestemmingen zijn en als iets tegenvalt, kun je ook zo weer vertrekken. Je zit nergens aan vast. Wat een gevoel van vrijheid geeft dat!

Jeruzalem werd overal bewaakt door militairen en agenten met enorme machinegeweren, maar de sfeer was heel ontspannen. Ik heb me op geen enkel moment onveilig gevoeld! Het was heel bijzonder om in deze stad te zijn. Helaas was het een beetje koud, waardoor het niet altijd even aangenaam was om lang buiten rond te lopen, maar de bijzondere plaatsen (zowel het jodendom, christendom, als de Islam hebben hier bijzonder heilige plekken) maakten alles goed. Ik denk niet dat ik vaak in een stad ben geweest met zo'n enorme geschiedenis, die nog steeds zo actueel is.

Ik maak overal vrienden met poezen, zo ook met dit lieve zwerfpoesje in Jeruzalem. In Israël wonen behoorlijk wat zwerfpoesjes, maar niet zoveel als je vaak in andere warme landen ziet. Ook staan er regelmatig schaaltjes met brokjes voor de huisdeur van mensen.

Israël is misschien een klein land, maar het kent een grote diversiteit aan landschappen. Zelfs het klimaat is per regio erg verschillend. We maakten een daguitstapje vanuit Jeruzalem (we hebben de hele vakantie lang ook regelmatig daguitstapjes gemaakt omdat de afstanden goed te overzien waren) naar Masada, een ruïne van een paleis van koning Herodes (komt die naam je bekend voor? Hij beval ten tijde van de geboorte van Jezus dat alle kinderen uit Bethlehem gedood moesten worden, omdat hij bang was zijn heerschappij te verliezen aan de nieuwgeboren koning). Masada ligt bij de Dode Zee in de woestijn. Het was een behoorlijke klim naar boven, maar het uitzicht was prachtig. Ik moest mijn hoofd bedekken, want de zon brandde zo, dat ik er flink hoofdpijn van kreeg. Na afloop gingen we nog even een duik nemen in de Dode Zee. Heel bijzonder om te merken dat je daar niet kunt zwemmen en alleen wat rond kunt drijven.

Onderweg naar deze bestemming kwamen we door Palestijns gebied (de Westelijke Jordaanoever). Ik had verwacht om gecontroleerd te worden door militairen, maar dat was gelukkig voor onze Deense reisgenoten niet zo. Die waren namelijk zo slim geweest om hun paspoort in het hostel te hebben later liggen. Ik kan me overigens voorstellen dat de controles sterker zijn wanneer er weer veel sprake is van aanslagen, maar momenteel was het op dat front erg rustig. Van het Palestijns-Israëlisch conflict hebben we niet veel meer meegekregen dan de vele verhalen van Israëliërs, die allemaal een heel verschillend standpunt hierbij innamen, afhankelijk uit wat voor milieu en regio ze kwamen (de vaak religieuze mensen uit de nederzettingen hadden een heel andere mening en ervaring, dan de seculiere inwoners van Tel Aviv). Volgende keer zou ik graag een paar nachtjes door willen brengen in het eerste en enige hostel in Ramallah, de hoofdstad van de Palestijnse gebieden. Het enige wat ik op dat punt nu wijzer ben geworden is dat het probleem nog complexer is dan ik al had gedacht.

Een gebied dat bekendstaat als conflictgebied, maar dat in werkelijkheid één van de rustigste grensgebieden van Israël kent, is de Golan-hoogte. De Golan-hoogte is in 1 woord prachtig. De natuur is een kruising tussen Wales en Toscane en de inwoners zijn bijzonder vriendelijk. Arabieren (Druzen) en Israëliërs leven hier (voor zover ik heb kunnen zien en horen) vreedzaam samen. We hebben hier op advies van het hostel ook eens staan liften en daardoor kennisgemaakt met mensen van verschillende origine. Allemaal waren ze even gastvrij. Het was heel bijzonder om te ervaren dat we hier maar op een paar kilometer afstand van de Syrische grens zaten, waar de burgeroorlog aan de gang was. Heel raar om je dat voor te stellen wanneer je in zo'n paradijselijke omgeving zit.

Het hostel waar wij logeerden was het beste waar ik ooit ben geweest. De eigenaar bracht ons naar de mooiste plekken en 's avonds was er een geweldige veganistische maaltijd. Het "welcome home" dat de eigenaar ons zei toen we er voor het eerst binnenkwamen was niet overdreven. Dit voelde echt als thuiskomen!

De laatste dagen brachten we al couchsurfend (logeren bij lokale bewoners) en falafel-etend (ik kan geen falafel meer zien inmiddels, wie had dat gedacht ;) ) door in de havenstad Haifa en omgeving, waar aanhangers van het Bahai-geloof een aantal heiligdommen hebben. Ik had nog nooit van dit geloof gehoord, maar het is zeker een interessante en moderne religie, die probeert om wetenschap en geloof hand in hand te laten gaan.

Na 2 weken zat onze vakantie er al weer op. Toen we thuiskwamen werden we enthousiast begroet door onze twee poesjes, iets wat het gemis van het reizen en Israël weer een beetje goedmaakte. Ik merk dat ik fysiek dan wel geland ben, maar mentaal is dat nog niet helemaal het geval. Ik ga zeker nog eens terug!